ৰোপণ

ধান সময়মতে ৰোপণ কৰিলে বা সিচিঁলে ধান গছৰ বৃদ্ধি সমানে আৰু সোনকালে হয়, অপতৃণ বা পোক পতংগই সহজে আক্ৰমণ কৰিব নোৱাৰে আৰু উৎপাদন বৃদ্ধি হয় ৷ মূল পথাৰত ৰোৱাৰ আগতে কঠীয়াতলীত এক নিৰ্দিষ্ট সময়ৰ কাৰণে কঠীয়াখিনি ডাঙৰ কৰি লোৱা হয়৷ কঠীয়া ৰোৱাৰ উপযুক্ত সময় ঠাই বিশেষে বা জাত ভেদে ভিন্ন হয় ৷ ইয়াৰোপৰি পানীৰ পৰিমাণ, শ্ৰমিক আৰু পূৰ্ববৰ্তী খেতিৰ চপোৱা সময়ৰ ওপৰতো নিৰ্ভৰ কৰে৷ ধানখেতি সাধাৰণতে দুই ধৰণে কৰা হয়৷পোনপটীয়াকৈ মূল পথাৰত সিঁচা পদ্ধতি আৰু কঠীয়াৰোপণ পদ্ধতি৷ কঠীয়াৰোপণ পদ্ধতিৰ দৰে কঠীয়াতলী তৈয়াৰ কৰা, বীজ সিঁচা, কঠীয়া উঠোৱা, কঢ়িওৱা আদি কামবোৰ সিঁচা পদ্ধতিত নাথাকে৷ অসমত শালি ধান, বৰো ধান আৰু নিয়মীয়া আহুধানৰ খেতি ৰুই কৰা পদ্ধতিত কৰে আৰু আগতীয়া আহু ধানৰ খেতি পোনপটীয়াকৈ মূল পথাৰত সিঁচা পদ্ধতিৰে কৰে৷

কঠীয়া ৰোপণ পদ্ধতিঃ

বোকা পদ্ধতিত পোনপটীয়াভাৱে বীজ সিচাঁ [ড্ৰাম ছিদিং]

শুকান পদ্ধতিত পোনপটীয়াভাৱে ধান সিচাঁ [চীড ড্ৰীলৰ দ্বাৰা] :